Een vrije dag, die begint met een stevig stukje uitslapen. Met Sukrith gaan we souvenirs kopen in Newmarket, en daarna naar het mother Theresa house. Wat maakt haar werk toch een diepe indruk! Ja, vanwege haar vroomheid, toeweiding en eenvoud. Vanwege haar volledige overname van de Indische cultuur. Maar toch vooral omdat ze de peilloze ellende van Calcutta heeft gezien, en niet wegkeek. Jij en ik kunnen er kijken als toeristen. De armoede en uitzichtloosheid op ons in laten werken. Misschien een gift geven, of een bedelaar voedsel. Maar moeder Theresa kwam hier om nooit meer terug te keren. Ze leefde met de allerarmsten, maar ook als de allerarmsten. Haar enige bezittingen waren haar dagelijkse sari, sandalen, mok, bord, schrift en pen. En een planken brits, stoel, tafel en kastje. Maar in dat kastje alleen gegevens over de zieken. Haar 'welvaart' bestond uit de groei van haar bediening, waarin velen zijn gaan delen. Vol indrukken komen we weer terug.
Vandaag gaan we niet naar een gebedsbijeenkomst. Maar wel naar een bijbelstudie. Bij een gezin, waarvan de man onlangs een hartoperatie heeft gekregen. Hij was hindoe, maar kwam al met enige regelmaat in de kerk, via zijn vrouw. Niemand heeft hier een ziektekostenverzekering, dus opereren leek er niet in te zitten. Het was er toch bijna van gekomen, maar hij vluchtte het ziekenhuis uit: voor hij geopereerd werd, wilde hij eerst gedoopt zijn, en zijn geloof in Christus belijden. En dat is gebeurd.
Henk heeft deze keer de honneurs waargenomen. En de bijbelstudie blijkt samen te gaan met net zo'n maaltijd als een gebedsbijeenkomst, al was de woning zowel als de maaltijd eenvoudiger van opzet. Op de terugweg proberen Henk, Daniël en ik uit te vissen wat het verschil is tussen een diner, een gebessamenkomst en een bijbelstudie. We houden het er maar op, dat het is als met koekjes: met dezelfde ingrediënten kan je (door verhoudingen of bereiding te veranderen) toch verschillende koekjes bakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten