Een afkorting om je tong op te breken, maar wel de kerkelijke gemeente waar we te gast zijn: Calcutta Love Presbyterian Church.
Maar daar komen we pas als we het hotel achterlaten. Wat een heerlijke nachtrust genoten we hier! Het ontbijt is gelukkig aardig aan de Indiase kant. Met een restje engels koloniale invloed. Mangosap, groene, geurige banaantjes, toast, onduidelijke warme hapjes in zoet en hartig. Lekker allemaal! Zondagmorgen om tien uur zouden we worden opgehaald om naar de dienst te gaan. Maar - kom op zeg, het is India - dat ophalen wordt 10:35. De auto is een forse SUV van de kerk, en kan tot 10 personen vervoeren. Maar goed ook, want het ontvangstcommitee is flink. Of de koffers, of de inzittende mogen inschikken. Ik bof. Wegens langste benen krijg ik de passagiersstoel.
Henk mag de eerste dienst leiden, de Bengaalse. Lastig om van die dienst een impressie te geven. Henk en ik krijgen ereplaatsen op het podium, en worden onthaald op een prachtige bloemenslinger. Het zingen was onzuiver, maar vol enthousiasme. Van de gebeden konden we weinig verstaan, maar rond de dienst horen we van velerlei heerlijke verhoring, vooral waar het gebed rond de vele kerkelijke projecten betreft. Henk wordt zin voor zin door Sukrith vertaald. Aan het eind van de dienst worden twee forse papaja's bij opbod verkocht. Het inbrengen van eerstelingen van de oogst is een manier voor de armen in de gemeente om te geven. Vervolgens wordt er in de dienst een mooie prijs voor gegeven, wat meebrengt dat ze zien dat hun inbreng iets substantiëels opbrengt. Mooi!
Al met al een hartverwarmende dienst, vol van vuur, liefde en geloof. Niet alleen onze harten worden verwarmd, want ik heb een gezwollen rood en nat hoofd van de klamme hitte. Het weer is stevig van slag in Calcutta. Het zou al een maand moeten regenen (moesson), maar er is nog bijna niks gevallen. Terwijl buurlanden China en vooral Pakistan getroffen worden door geweldige watersnood, is deze rivierdelta droger dan anders... Niet alleen was het vandaag 38 graden, maar de lucht is ook nog verzadigd van water. De temperatuur waarbij het water condenseert ligt op 29 graden!
De middagdienst is een engelse dienst, die ik mag leiden. Opvallend verschil is dat hier de zangleidster een dochter van Sukrith is, die erg goed kan zingen. En er met de gemeente de ruimte voor neemt ook.
Na de diensten gaan we naar de Roys, waar ons een riante Koreaanse maaltijd wacht (Sangyee, mevrouw Roy, is Koreaanse. Een van drie Koreaanse zussen, getrouwd met drie Indiase broers!). Op ons menu wordt meer dan zorgvuldig gelet, de dag door, want de eerste handvol westerlingen die bij de kerk te gast was heeft zijn tijd hier vooral met buikloop doorgebracht. De hygiëne en gastvrijheid heeft een ongelooflijk niveau bereikt. Rustig de tijd om met Sukrith te praten, en hem te horen getuigen van de bijzondere weg die de Heer met zijn gemeente in Calcutta gaat.
Henk en ik maken het nog - te - laat bij een gedeelde stille tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten