Het is de tijd van natte moeson, maar er valt niet genoeg. Zo weinig zelfs, dat de overheid de provincie tot droogte-gebied verklaart, en landbouwers een tegemoetkoming in gederfd inkomen krijgen toegezegd. Een mede-reiziger in de trein vertelt dat we dezer dagen de 42 C hebben gehaald. Mijn lichaam merkt overigens weinig van de droogte. Ik heb een lapje bij me om het altijd lopende zweet van mijn gezicht te vegen. Het prikt zo, in je ogen. In Canning hebben we vleermuizen gevonden, zie ik bananen-bloemen, mieren ter grootte van bromvliegen, en trossen bijen die zich zomaar aan een stuk beton hechten. Henk oefent erop om vleermuis te worden, zoals je op de foto kunt zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten