Als ik ergens een hekel aan heb, is het aan een verkoper tegen 18.00 aan de deur. Paar pannen op het vuur, een kind aan mijn been. Gaat de bel.
Internetproviders, energiebedrijven, aannemers. O ja, en af en toe een Jehova of Mormoon. Van de week stond in de krant dat er wordt bekeken of er een bel-niet-aan-register kan komen. Vul je één keer in dat je geen belangstelling hebt, blijven ze voortaan lekker weg. Toen er een bel-me-niet register kwam, was ik er als de kippen bij. En dan heb je de post nog. Bij een van u zit een sticker op de brievenbus van Loesje: Als u geen reclamedrukwerk in mijn brievenbus doet, zal ik uw vingers niet afhakken.
Kortom, we zitten niet te wachten op opdringerig aanbod. Weet je: áánbieden is nog tot daar aan toe. Maar het gaat hen vooral om wat ze willen komen halen. Vrijwel altijd je geld. Toch lezen we van Jezus dat Hij aan de deur staat en klopt. Waarom zouden we het van Hem wel aanvaarden?
