Zou dat kunnen betekenen dat de moeite om moraal aan de orde te stellen breder leeft? Bij mij in elk geval wel. Aan de ds. Gremdraad van de karikatuur lever ik liever geen bijdrage. Het verwijt van hypocrisie kan ik na 10.000en misbruik gevallen in de RK niet zo maar naast me leggen. En anderen een nieuw juk opleggen kan ook de bedoeling niet zijn.
Mag ik een rondje hardop denken? Dan is ieder die dat wil welkom om in de comments mee te denken.
Ik ben begonnen me af te vragen: Hoe deed Jezus dat?
Daar is geen eenduidig antwoord op. Wat Hij deed, deed Hij in ontmoeting, niet in een systeem.
Toch geeft zijn optreden wel een paar uitgangspunten.
1) Met stip op één het advies uit Jes 10:1, dat in Jezus' mond (Luk 11:46) tot hard verwijt aan predikers is geworden. In rond Hollands: practice what you preach.
2) Jezus ging daar ver in. Zo ver dat Hij lasten die Hij in zaken die Hij niet dragen kón, ook niet preken wilde. Joh 8:11.
3) Beperk je niet tot een soort biechtspiegel toptien, met topics die meer over nestgeur en ligging zeggen dan over moraal. Zeker als daar thema's bijzitten die jezelf of je kerk leuk uitkomen (tienden afdragen, middagdiensten bijwonen - dat idee). Jezus liet enerzijds de actualiteit toe in zijn agenda, maar schroomde ook niet zelf zaken aan de orde te stellen.
4) Dat betekent: maak het een normaal deel van de boodschap, en probeer alle delen van de moraal eens aan de orde te stellen.
5) Hoor de verwijten aan je adres, en ga er publiek het gesprek over aan.
Waar kom ik zo terecht? Toch wel bij materialen van het type Time to Turn. Waarbij het eigenlijk wel pijnlijk is, dat we een hulpverleningszondag of een #TimeToTurn nodig hebben om over onze schaduw te stappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten